بیماری cwd یا اتلاف مزمن چیست

بیماری اتلاف مزمن چیست؟

بیماری اتلاف مزمن (CWD) یک بیماری عصبی همیشه کشنده ، مسری ، عصبی است که گونه های گوزن (از جمله گوزن شمالی)را تحت تأثیر قرار می دهد. این باعث انحطاط اسفنجی مشخص مغز حیوانات آلوده و در نتیجه لاغری ، رفتار غیر عادی ، از دست دادن عملکردهای بدن و مرگ می شود. CWD  گروهی از بیماری ها معروف است که تحت عنوان انسفالوپاتی اسفنجی شکل قابل انتقال (TSE) شناخته می شوند. در خانواده TSE ، بیماری های مختلفی بر حیوانات خانگی تأثیر می گذارد از جمله انسفالوپاتی اسفنجی شکل گاوی (BSE) در گاو (همچنین به عنوان “بیماری جنون گاوی” نیز شناخته می شود) ؛ انسفالوپاتی راسو قابل انتقال و در گوشت راسو پرورشی – چندین بیماری نادر انسانی TSE هستند. بیماری Creutzfeldt-Jakob (CJD) به طور طبیعی در هر یک از هر یک میلیون نفر در سراسر جهان اتفاق می افتد. بیماری Creutzfeldt-Jakob (v-CJD) با مصرف گوشت گاو آلوده در طی شیوع گسترده BSE در گله های گاو در انگلیس ارتباط دارد.

چه عواملی باعث CWD می شود؟

رایج ترین نظریه پذیرفته شده این است که عامل CWD یک پریون اشتباه جمع شده است ، یک شکل غیر طبیعی از پروتئین سلولی است که بیشتر در سیستم عصبی مرکزی و بافت لنفاوی یافت می شود. پریون غیرطبیعی با ترویج تبدیل پروتئین پریون سلولی طبیعی به شکل غیر طبیعی ، حیوان میزبان را “آلوده” می کند. به عنوان یک پروتئین ، عامل CWD حاوی هیچ ماده ژنتیکی (DNA یا RNA) نیست همانطور که با عوامل بیماری های باکتریایی ، ویروسی ، قارچی و انگلی اتفاق می افتد.

عامل عفونی CWD از اکثر ذرات ویروسی کوچکتر است و هیچ واکنش ایمنی قابل تشخیص یا واکنش التهابی را در حیوان میزبان ایجاد نمی کند. مانند Prion های غیرطبیعی که باعث TSE های دیگر می شوند ، عامل CWD در برابر آنزیم ها ، مواد شیمیایی ، گرما و سایر مواد یا روش هایی که معمولاً برای غیرفعال کردن عوامل بیماری استفاده می شود ، بسیار مقاوم است.

کدام گونه های حیات وحش تحت تأثیر CWD قرار می گیرند

شناخته شده است که چندین گونه از خانواده گوزن ها به طور طبیعی به CWD حساس هستند. حساسیت گوزن ها و سایر گونه های حیات وحش کاملا مشخص نیست ، اگرچه تحقیقات بیشتری در حال بررسی است.

 آیا انسان ها می توانند CWD بگیرند؟

اگرچه انسان می تواند به بیماری پریون به نام Creutzfeldt-Jakob مبتلا شود ، تحقیقات فعلی نشان می دهد که یک مانع قابل توجه وجود دارد که انتقال CWD به انسان را بعید می داند. با توجه به ماهیت غیر قابل درمان و همیشه کشنده بیماری های پریون ، از مدل های حیوانی (به عنوان مثال ، پستانداران غیر انسانی و موش های تغییر یافته ژنتیکی و غیره) در آزمایشگاه ها برای بررسی حساسیت بالقوه انسان به CWD استفاده شده است. به طور کلی ، نتایج این مطالعات مدل حیوانی نشان می دهد که انتقال CWD از حیوان به انسان بعید است. با این حال ، یک مطالعه کاملاً تبلیغاتی با استفاده نشان داد که انسان، هنگام تغذیه گوشت از گوزن با CWD ، به CWD حساس است. برعکس ، یک مطالعه دیگر که توسط موسسه ملی بهداشت به اتمام رسیده است ، هیچ مدرکی از انتقال CWD به این گونه پیدا نکرد. علاوه بر کارهای تجربی ، تحقیقات اپیدمیولوژیک در مناطقی که CWD در گوزن وحشی و گوزن به خوبی تثبیت شده است نتوانسته است ارتباط بین CWD و بیماری عصبی انسانی را تشخیص دهد.

در حال حاضر مقامات بهداشت عمومی توصیه می کنند که هیچ مدرک قوی مبنی بر انتقال CWD به انسان وجود ندارد. با این حال ، آنها عقیده دارند که باید از مصرف گوشت گوزن هایی که به این بیماری مبتلا هستند خودداری شود

شکارچیان برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض عامل CWD چه کاری می توانند انجام دهند؟

CDC به شکارچیانی که در مناطق تحت تأثیر CWD قرار دارند توصیه می کند که حیوانات خود را برای CWD آزمایش کنند. با این حال ، لازم به ذکر است که آزمایش CWD در درجه اول برای نظارت بر بیماری استفاده می شود و یک تست ایمنی غذایی نیست.

مقامات بهداشت عمومی و حیات وحش به شکارچیان توصیه می کنند هنگام تعقیب یا دست زدن به گوزن ها و گوزن هایی که ممکن است در معرض CWD باشند ، اقدامات احتیاطی زیر را انجام دهند:

 از مصرف گوشت هر حیوانی که آزمایش CWD مثبت است یا صرف نظر از هر علتی، ناسالم به نظر می رسد ، خودداری کنید.

 از حیواناتی که عملکرد غیرطبیعی دارند یا به نظر می رسد بیمار است شکار نکنید

  هنگام دست زدن به گوزن ، از دستکش لاتکس استفاده کنید.

  دست زدن به بافت های مغز و نخاع را به حداقل برسانید.

 از مصرف مغز ، نخاع ، چشم ، طحال ، لوزه ها و غدد لنفاوی حیوانات برداشت شده خودداری کنید.

آیا دام می تواند به CWD مبتلا شود؟

اگرچه بیماری های پریونی مخصوص دام  در گوسفند و انسفالوپاتی اسفنجی شکل گاو در گاو وجود دارد ، اما هیچ موردی از انتقال طبیعی CWD از گوزن آلوده به دام های خانگی گزارش نشده است. یک مطالعه تحقیقاتی انجام شده توسط آزمایشگاه دامپزشکی ایالت وایومینگ دانشگاه وایومینگ هیچ مدرکی از CWD در گاوهایی که به مدت 10 سال در آن محل نگهداری و در معرض گوزن آلوده به CWD قرار داشتند ، پیدا نکرد. با این حال ، این بیماری با تزریق مستقیم عامل عفونی به مغز آنها ، به صورت آزمایشی در گاو تولید شده است. علاوه بر این ، یک مطالعه تجربی نشان داد که عامل CWD در غدد لنفاوی دستگاه گوارش خوک از چهار ماه پس از تلقیح خوراکی آنها تشخیص داده شد ، اگرچه آنها به ندرت به بیماری بالینی مبتلا شدند.